Fijne Kerstdagen voor alle lezers van mijn blog

Ik wil iedereen heel gezellige, rustige Kerstdagen wensen.

Dat ze maar gevuld mogen zijn met veel geluksmomenten, goed gezelschap en 

wat rustige momenten met tijd voor jezelf of voor elkaar. Het blijft, hoe je het ook

invult, een speciale tijd van het jaar, waarin je je zegeningen telt, maar waarin ook het

gemis van een geliefde extra voelbaar is. Wij zelf bezoeken op 1e Kerstdag de begraaf-

plaatsen van mijn schoonouders, en vooral ook de laatste rustplaats van mijn allerliefste

pap, die ik al weer 5 Kerstmissen zo mis, maar waaraan ik vooral juist op deze dagen zulke

geweldige herinneringen heb, die steeds meer de plaats van het gemis gaan innemen,

en dat is goed.

Voor 2016 hoop ik, dat het voor iedereen een mooi, liefdevol, gezond en creatief jaar wordt!

Geniet ervan!

Kom maar binnenkijken!

Veel te lang geleden is het, dat ik een blogje schreef. Maar zoals met elke
verbouwing, liep het ook bij ons aardig uit de hand en leek het wel alsof
niets gewoon de eerste keer goed kon gaan. Scheuren in de nieuwe vloer,
kleurverschil in de keukenladen, scheuren in de ruit van de kast... we hebben
echt alles gehad.
En toen we bijna klaar waren, liep ik een heel vervelende infectie op, met een
hardnekkige bronchitis als gevolg, waardoor ik weken lang erg gammel ben
geweest, maar nu weer een beetje opknap gelukkig, zo net voor de Kerstdagen.

Het handwerken is er bijna geheel bij ingeschoten, omdat ik meer van het
verkeerde dan van het goede stof heb gezien. Maar nu is het dan bijna klaar,
op wat kleine details na (en de nieuwe keukenladen dan...) en laat ik jullie
in dit blogje met heel veel foto's zien, hoe het geworden is. Want we zijn er
wel reuze trots op!
Als je niet in interieur en alleen in mijn quilterige werkjes geinteresseerd ben,
kun je dit blogje dus gewoon overslaan. Toch denk ik, dat veel quilters het best
leuk vinden om binnen te kijken, omdat handwerken en het gezellig maken in
huis best wel raakvlakken hebben.

Dus... kom maar binnen, via de deur van de gang naar onze woonkamer.

In de kamer hebben sommigen hun eigen plekkie al weer helemaal gevonden:

Volgens mijn man is dit het allerbeste uitzicht van de hele kamer:

Hij bedoelt natuurlijk die knoepert van een t.v. aan de muur!
Ik zelf kijk liever op deze manier naar de andere kant van de bank,
zeker nu, met de Kerstboom in huis:

De spiegel boven de haard was eerst een bling-bling gouden, maar ik
heb hem met krijtverf en paste-wax een mooi vergrijsd uiterlijk gegeven.
Het was de eerste keer, dat ik zoiets deed, en zeker niet de laatste keer,
want wat een metamorfose voor een spiegel door zoiets simpels!
De spiegel in onze hal gaat er binnenkort ook nog aan geloven.

De Kerstdecoraties heb ik dit jaar vrij simpel en sober gehouden, en ik
vind meer ook eigenlijk niet nodig. Gewoon wat natuurlijke decoraties,
zonder al te veel glitter en glamour, zoals deze:

De Kerstboom zelf is versierd met de dingen, die ik nog in huis had, en het
gaat er voor dit jaar nog best mee door. Ik heb ook hier de "glitter" achterwege
gelaten en in plaats daarvan alleen wat matte ecru en houten ver-
sieringen en vogeltjes erin gehangen.

In een hoek van de kamer staat dit grappige "bar"tafeltje, dat je met de
slinger eronder ook omhoog kunt draaien (zo handig als er ondernemende
peuters op visite komen!):

In een andere hoek staat een blauw stoeltje, met hierin op dit moment
nog een lief Kerst-kussentje, dat ik ooit borduurde. Ernaast een lamp
met een flinke lichtopbrengst, waar ik fijn bij kan handwerken. Ik kocht
de stoel uit de catalogus, en had de kleur dus niet helemaal in het echt
gezien, maar wat was ik blij verrast door deze kleur. Ik vind hem helemaal
super! En in dit stoeltje moet echt nog een quilt komen, in bijpassende tinten,
dus ik denk erover om een simpele, eens-een-keer-wat-sneller-klaar-quilt
te maken met de naaimachine.

Naast dit stoeltje aan de muur een erg geinig beton-relief gekocht
van een drie-dimensionale koe:

Hieronder de nieuwe mand van Lotus, ook in de kleuren van het interieur.
Haar rose-met-bruine-stippen mand is verhuisd naar mijn quiltkamertje.

De nieuwe eetkamertafel is mooi vergrijsd eikenhout, net als de kleine
tafel bij de zithoek.

En dan als laatste de nieuwe keuken, waarmee ik het aller-allerblijst ben!
Zo makkelijk schoon te maken en zo handig met de ruime laden en geen
bovenkastjes meer, waar ik toch altijd een trapje voor nodig had.
De uitstraling is een mix van landelijk, strak, stoer en robuust, met een
oven, die het fantastisch doet (dat is al meerdere keren uitgebreid getest!).

Met ook in de keuken de nieuwe vitrinekast met genoeg plaats voor
mijn beginnende verzameling Bunzlau servies:

Ik hoop, dat jullie het een beetje leuk vonden om bij mij binnen te
kijken.

Nu weten jullie tenminste waarom ik zo lang niets van me heb laten horen,
maar de reden was niet verkeerd, toch?

In het nieuwe jaar weer veel meer quiltblogjes, dat beloof ik!

Me and My.... Home

Het zijn drukke weekjes hier, en dan niet op handwerkgebied....
De aandacht en de tijd gaan hier momenteel vooral naar ons huis. Hoewel we erg
graag hadden willen verhuizen, nu bijna alle kinders de deur uit zijn, is dat niet
gelukt, omdat we gewoonweg geen hypotheek krijgen, zelfs niet als we naar een
veel goedkoper huis zouden zijn gegaan. Maar mijn DH heeft een eigen bedrijf,
en hoe goed het zakelijk dan ook gaat, de alwetende banken vinden het een veel
te groot risico, zelfs niet de banken, die met je meedenken, de banken, bij wie
meer mogelijk is of de banken voor ondernemers. Beetje persoonlijk blogje
deze keer, en ik heb best wel even getwijfeld om dit erop te zetten, maar het
heeft ons dit jaar erg bezig gehouden, en mijn blog is vooral ook een soort van
naslagwerkje voor mijzelf, dus ik moest dit even kwijt.

Het blijft wel een feit, dat ik me afvraag of ik over een tiental of meer jaren
dit grote huis nog zelf bij kan houden, maar dat zien we dan wel weer.
En omdat we (nou, vooral ik dus...) nogal "van het interieur" zijn, en dat wel
een update kon gebruiken (lees: ik ben dol op het veranderen van de in-
richting), hebben we besloten om ons huidige huis maar eens lekker onder-
handen te nemen. Dus hebben we flink gewoonwinkeld, en als eerste is
vorige week onze nieuwe vloer geplaatst. Het was een hele toestand, met
alle meubelen in de bijkeuken, de berging of gewoon buiten, maar ik ben
er zo blij mee!
Het is me tussen de bedrijven door wel gelukt om wat nieuwe blokken
voor de Palampore-Bom te maken, en natuurlijk heb ik ze op de foto
gezet met de nieuwe vloer als achtergrond!

En hier zijn alle blokken tot dusver bij elkaar. Ik ben bijna bij, op 1 blok na!

Hoewel ik deze blog vooral quilt- en handwerk-gerelateerd wil houden,
de komende weken toch ook wat plaatjes van het interieur. Gewoon,
omdat ik er nu zo mee bezig ben. En ook, omdat ik weet, dat veel
quiltsters ook houden van het mooi maken van hun huis. Per slot van
rekening dragen quilts daar ook aan bij!
Dus als afsluiting nog even wat foto's van de vloer, zonder de quiltblokjes.

De naam van deze tegels zijn Castle Stones, met als groot voordeel, dat
ze over onze vorige tegels-met-vloerverwarming konden worden gelegd.

Zo'n fijne, rustieke uitstraling; alle tegels zijn verschillend.
De grotere maat zijn de Dallen, en de kleintjes, rondom de haard zijn Bricks.
En die kleine brickjes liggen ook in de hal, waardoor ons 2-onder-1-kap-
nieuwbouwhuis toch een beetje een landelijke uitstraling heeft gekregen.

Het volgende, dat moet gebeuren, is het (krijt- of kalk?)verven van de muren,
want de kleur nu is net iets te veel "koffie" bij de vloer, die een tikje grijziger is.
Hier in de keuken is dat goed te zien:

Dus als jullie me de komende tijd een klein beetje missen in blogland,
dan weten jullie het: ik ben aan het schilderen!

Van alles en nog wat...

Met van-alles-en-nog-wat ben ik bezig geweest, nadat de top van
de Mountmellick af was, en het lukt me gewoon niet om me tot
2 of 3 (of liever nog minder) dingen te beperken, wat de produktiviteit
zeker ten goede zou komen, maar ik moet zeggen, dat ik ook wel veel
plezier beleef aan al deze verschillende, afwisselende werkjes.
En terwijl het inmiddels al weer september is, is augustus gevuld
geweest met, inderdaad, van alles en nog wat...

Zoals daar is het Broderie Perse (uit te spreken als "broderie purse"
en niet als "broderie persee", maar dat even ter info).

 Ik ben begonnen met de "19th Century Wedding Sampler" van Megan Carroll,
die als Bom wordt uitgebracht door Petra Prins. Het is een quilt in de trant van
de Antique Wedding Sampler van Di Ford, maar dan net even wat anders, en
met als basis veel broderie perse, dat o.a. wordt geknipt uit het Palampore-panel
van Mary Koval. Hiervoor heb ik al fijn de schaar gezet in het panel, wat
misschien schokkend kan zijn:

Maar het gaat vast wel goed komen! Want had ik aanvankelijk wat moeite
met de techniek van het broderie perse, omdat ik vind, dat je met "gewoon"
appliceren veel zuiverder kan werken, ik vind het toch steeds leuker worden.

De effecten van broderie perse kunnen toch echt spectaculair zijn!
Cruciaal is wel, dat de kleur van de achtergrondstof en de te appliceren
delen absoluut zoveel mogelijk overeenkomt.

Het ging als een trein, dit keer, en natuurlijk na het oefenen in de Mountmellick,
waarin ik dit voor het eerst deed, en het centrale blok van de quilt is nu helemaal
klaar:

Ik ben er dik tevreden over! En het is heerlijk om aan een quilt te werken,
die uit blokken bestaat, want dan heb je telkens een afgerond stukje van het
geheel klaar.
Er zitten ook gewone, gepatchte blokken tussen, zoals deze, met zijn
mooie stofjes in geweldige kleuren:

Op de warmste dagen in augustus heb ik me beperkt tot een simpel werkje
in de schaduw, en daardoor heb ik er weer een flink stapeltje wybertjes-met-
sashings bijgemaakt voor de Jane Austen-quilt. Het blijft erg leuk om zoiets
tussendoor te doen, en gewoon simpelweg te genieten van de lieve stofjes.

Vorige week had ik een "rendez-vous" met de quilt (althans, het begin ervan
dan...), die ik eigenlijk de allermooiste quilt vind, die ik ken, en waaraan ik,
ook door het vele werk aan de Mountmellick, veel te lang niets heb gedaan.
Maar het is hoog tijd, dat ze weer eens tevoorschijn komt.
Hallo, Phebe!

Hoogste tijd om de boompjes links en rechts eens verder te vullen met hele
kleine besjes-met-deukje! Zo heerlijk om te maken, van die piepkleine
besjes, met een klein deukje in het midden, zodat het appeltjes lijken!
Ik heb er flink wat gemaakt, zodat er in elk boompje straks 15 appeltjes
kunnen hangen. En tegelijkertijd ook nog maar wat heel smalle biesjes
gemaakt voor de bloemstengels.

Omdat er uiteindelijk toch zo'n 80 Ohio Stars in deze quilt komen, heb ik
er daarvan ook nog een paar in elkaar gezet, want het lijkt me leuker om dit zo
nu en dan tussendoor te doen, dan alle 80 achter elkaar.
Het leukste van dit werkje is natuurlijk het uitzoeken van de stofjes.

(de onderste ster is alleen nog maar geknipt, en moet nog in elkaar worden
gezet...).

Een ander klusje, dat geklaard is, en waar ik best wat hoofdbrekens over had,
is het tekenen (en rekenen; niet mijn sterkste punt...) van de quiltmotieven
voor in mijn oefenlapje. Maar ik denk, dat ik met deze motieven na veel
wikken en wegen uiteindelijk tevreden ben:

Het is een lange blogpost geworden, over van alles en nog wat, maar ik heb
ook nog een laatste tip, en dat is een boeken-tip!

Ik las onlangs het laatste boek van Tracy Chevalier, waarvan ik tot nu toe
alle boeken heb gelezen. Ze zijn allemaal geweldig, maar deze was extra
speciaal, want de hoofdpersoon uit het boek, de jonge Honor Bright, een
Quaker, is ook een begaafd quiltster! En daar wordt ook uitgebreid op
ingegaan in deze historische roman, waarin hoofdstukken zitten met de
titels "Ohio Star", "Applique" en "Quilt". Een absolute aanrader!

Top van de Mountmellick is (eindelijk) helemaal klaar!!!

Na er anderhalf jaar aan gewerkt te hebben, ben ik zo blij om nu te
kunnen melden, dat de top van de "Mountmellick", de mysterie-quilt
van Di Ford, eindelijk helemaal klaar is!!!

Eigenlijk is ze al een paar weken af, maar het was heel moeilijk om
haar in zijn geheel op de foto te krijgen, en ook de juiste belichting
was erg moeilijk met het druilerige, sombere weer van de laatste tijd.
Buiten vond ik ook een behoorlijk risico, met gevaar van wegwaaien.
Dus excuses voor de niet heel erg goede foto's, maar ik wilde het zo
graag laten zien nu; een betere foto volgt nog als het heel binnenkort
weer lekker zonnig wordt.
Foto hierboven is genomen met hulp van mijn jongste dochter, en dat
valt niet mee als je maar zo'n 1.48 cm groot bent...
Hieronder nogmaals, maar dan liggend:

Wat een mega-klus is het geweest, deze quilt, waarvan ik natuurlijk van
tevoren niet wist, hoe zij ging worden. En omdat ik een mysterie pas een
echte mysterie vind, als ook de gebruikte stoffen een verrassing zijn, was
ook de kleur tot op het laatst een vaag gegeven. Maar uiteindelijk vind
ik haar echt bijzonder mooi geworden en is het een quilt, die ik zelf ook
zou hebben uitgezocht om te maken (op een paar kleine stofdetails na dan;
ik zou er bijvoorbeeld nooit meer de "wovens" in gebruiken, die zo enorm
irritant rafelen...).

Deze quilt was ook een quilt van twee "eerste keren", namelijk het
broderie-perse en het paperpiecen.
Het broderie-perse begon al direct bij het middenblok, en ik heb er
veel aandacht en tijd in gestopt om het zo mooi mogelijk te krijgen,
ook, omdat de stof van ondergrond en applicaties niet exact dezelfde
kleur had (wat essentieel is voor deze techniek), en omdat de
stof voor de applicaties best wel los geweven was en gemakkelijk
rafelde. Maar ik ben tevreden over het resultaat, en om het wat
persoonlijker te maken, stopte ik mijn boeketje in een ander vaasje,
dat ik zelf ontwierp.

Toen er in deel 3 opnieuw heel veel broderie-perse om de hoek kwam
kijken, met applicaties, die allemaal uit 3 delen zijn opgebouwd, heb ik
bijna het bijltje erbij neergegooid, want er kwam voor mijn gevoel geen eind
aan het werk. Om het wat afwisselender te maken, is er geen enkel bloemetje
hetzelfde; dat zorgt er bij mij voor, dat ik mijn interesse niet verlies.

Omdat ik het erg leuk vind om rondjes te appliceren, heb ik in deel 5 tussen
de "blaadjes" allemaal opgevulde nopjes toegevoegd, waardoor de quilt
ook meer "van mij" werd. Bovendien vind ik dit veel mooier dan het
oorspronkelijke plan, dat de blaadjes los van elkaar werden geappliceerd.
En de stof, die gebruikt werd voor het middenblok en het broderie-perse
komt hierin dan ook weer terug. Veel werk, maar hier ben ik bijzonder blij
mee.

In het bijna-laatste deel kwam die andere voor mij nieuwe techniek aan bod,
het paperpiecen. Nou, eerlijk is eerlijk, dat vind ik dus echt niet leuk! Eindeloos
heb ik papiertjes omgeregen en een volgende keer doe ik het zeker zonder
die papiertjes (als er al een volgende keer komt...). En hoe mooi ik medaillon-
quilts ook vind, het nadeel is natuurlijk, dat die buitenste randen zo lang zijn...
Ook hier heb ik weer 36 verschillende sterretjes gemaakt, gewoon om me
niet te gaan vervelen.

Uiteindelijk toegekomen aan de allerlaatste rand, liep ik tegen een enorm
probleem aan. In het instructiefilmpje met Di Ford op de website van Quiltmania
is Di heerlijk aan het schuiven met de stof voor de borders om tot een mooie,
symmetrische verdeling te komen, met vooral een mooi, zwart motief op de
hoeken. Probleem hier was alleen, dat er weinig te schuiven viel, want dat
liet de lengte van de stof gewoon niet toe. Hoe ik ook schoof, herschoof, her-
schikte en her-berekende, ik eindigde altijd met 3 mooie, overlopende hoeken,
maar met een vierde hoek, die er echt niet bij paste.
Maar toen kwam ik op de Singertjesdag bij Atelier Bep mijn "reddende engel"
tegen in de persoon van een heel lieve medequiltster, die deze quilt ook had
gemaakt, haar randstof niet had gebruikt, en hem mij heel gul toestuurde.
Bedankt lieve J.B.; zonder jou zou mijn Mountmellick er heel anders hebben
uitgezien!
Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen met de hoeken:

Nu rest mij "alleen nog" het quilten, en de motieven en patronen, die ik
daarvoor wil gebruiken, heb ik al helemaal in mijn hoofd zitten.
Maar toch zal de Mountmellick nog moeten wachten, totdat ze gequilt
wordt, want ik wil deze quilt absoluut op mijn grote frame quilten.
Ik vind het echt een quilt "voor-aan-de-muur" en met zijn intensieve
applicatiewerk en alle andere kleine deeltjes, wil ik, dat de spanning
heel goed blijft tijdens het quilten, en dat het zo min mogelijk intrekt,
en dat gaat het beste op het frame. Maar het frame is nog bezet door
mijn "oefenlapje", dus de komende tijd ga ik wat meer tijd besteden
aan het quilten hiervan!

Ik kan concluderen, dat het veel werk was, het soms niet meeviel, maar
dat ik er geen spijt van heb en het zo weer zou doen, deze Mysteriequilt!
Lieve Di Ford, heel erg bedankt voor dit prachtige project, en wat een
verademing om te werken met maten, die echt perfect kloppen!!!