De laatste dagen van dit jaar

En toen was Kerst zomaar al weer 5 dagen geleden. Deze laatste dagen
van 2013 lijken nog harder voorbij te gaan dan alle andere dagen, en
die gaan al zo snel...
Maar het waren wel heerlijke volle dagen, deze week tussen Kerst
en Oud & Nieuw.

Voor het eerst sinds 30 jaar waren DH en ik dit jaar Eerste Kerstdag zomaar
samen thuis. En terwijl iedereen om ons heen dat zielig vond, en wij
ook her en der werden uitgenodigd, hebben wij er juist voor gekozen
om samen te zijn. Dat is in ons geval heel prettig, want het is even een rustpunt in
ons hectische leven met een druk gezin en een eigen zaak. Lekker
samen gegeten, Kerstfilm gekeken en in 1 dag een borduurtje gemaakt,
dat ik nog ga verwerken tot speldenkussen:

Dit speldenkussen zal komend jaar nog van pas komen, want ik
ben al enige weken geleden begonnen met de Jane Austen Coverlet
(maar dat zal waarschijnlijk wel een quilt worden in plaats van een
coverlet), een heerlijk simpel tussendoor werkje. Binnenkort zal
ik er de eerste foto's van laten zien, maar tot nu toe heb ik er hoofd-
zakelijk heel veel knipwerk voor gedaan, en nog heel weinig
naaiwerk. 

Verder ben ik de afgelopen dagen bezig geweest met de eerste
Ohio Stars voor Phebe, want daar moet ook eens aan begonnen
worden. Ik heb er al 3 (nog zo'n 77 te gaan, geloof ik, maar ik
heb geen haast):

Tweede Kerstdag was het contrast met Eerste Kerstdag heel erg
groot, en hebben we genoten van het gezelschap van onze kinderen,
hun "aanhang" en de kleinkinderen en zijn we, aangevuld met mijn
moeder, heerlijk uit eten geweest in Zeeland, bij het favoriete restaurant
van mijn pap, die er nu al weer 3 jaar niet bij is, maar waar we juist op
deze plek zulke warme herinneringen aan hem hebben.  Hij zou eens
moeten zien, hoe groot ons gezin inmiddels is geworden, met 3 kinderen,
3 schoonkinderen en 2 kleinkinderen. We voelen ons terecht rijk gezegend.

En zelfs na de Kerstdagen en voor de Oud & Nieuw is er bij ons nog
een feestje te vieren, want gisteren heb ik er weer een jaartje bij
opgeteld en mijn verjaardag gevierd. Ik ben echt enorm verwend met
lieve, mooie en handige spulletjes (ja, ook quiltlapjes, die zowel
mooi als handig zijn):

Al ruim voor de Kerstdagen is het ook nog gelukt om een passend
lijstje voor het merklapje met de hertjes te vinden en het staat
prachtig, op de muur in mijn keuken, naast de buffetkast:

Wil je nog een kans maken op het bemachtigen van het patroon van dit
merklapje? Hij bevindt zich momenteel hier, en zij geeft het ook weer
door!

Ik wil alle lezers van mijn blog heel hartelijk bedanken voor alle leuke
en lieve reacties in het afgelopen jaar en jullie allemaal een
Fijne, Gezellige en Rustige Jaarwisseling wensen, en voor 2014 in
de eerste plaats natuurlijk gezondheid, maar ook veel vreugdemomenten
en vooral creativiteit!
Tot volgend jaar!!!

Kom maar binnen, het is bijna Kerst

Het afgelopen jaar heb ik mogen ervaren, hoe warm vriendschappen
kunnen zijn met andere blogsters. Dat is toch heel bijzonder, als je
elkaar nog nooit in het echt gezien of gesproken hebt, en dan toch
zoveel warme belangstelling mogen ondervinden van alle lieverds, die
ook net zo veel van quilten houden als ik, hoe ver weg ze soms ook
wonen.
Natuurlijk zou ik willen, dat jullie allemaal een keertje bij mij
zouden kunnen komen quilten, maar dat is toch meestal ondoenlijk.
Dus doe ik het gewoon op deze manier en laat ik jullie even
meegenieten van mijn huis in Kerst-sfeer. Kom maar binnen en
wees welkom!
Je ziet hem dit jaar niet over het hoofd, mijn Kerstboom, een
grote dit keer met versiering in ecru en goud (en alles onbreek-
baar met het oog op hond en kleindochter):

Op het tafeltje erachter mijn al best wel oude primitieve sneeuwman
en zijn echtgenote:

Als je op de bank gaat zitten, zit je lekker warm voor de open haard:

Op de schouw staan mijn 3 sneeuwmannetjes, die al toen mijn
kindjes nog heel klein waren, ook al elk jaar tevoorschijn kwamen:

En deze lieverd is er dit jaar voor het eerst bij:

Je kunt ook naast de haard gaan zitten, in mijn witte stoeltje met
de zachte, warme bontsprei:

En dit mooie kussentje ligt in het stoeltje:

Het is ook al weer wat jaartjes geleden, dat ik deze borduurde.
En ik neem me voor, om voor volgend jaar weer eens wat meer te
borduren in deze primitieve stijl, want eigenlijk vind ik dit soort
decoraties gewoon het allermooist. Ik hou echt van deze sfeer,
zo simpel, beetje verouderd en ze vervelen me nooit, net als deze:

Je kunt ook aan de andere kant van de open haard gaat zitten, in
de grote, comfortabele "love-seat":

Kijk, deze stoel staat naast de mand van Lotus. In deze stoel zijn al
heel veel steekjes gepatched, geborduurd of heel veel sokken gebreid.
Maar nu kun je er van dichtbij genieten van de Kerstquilt:

Je kunt ook even in de keuken plaatsnemen, dan mag je hier zitten
en kijken hoe ik iets lekkers voor je kook (verwacht geen wonderen,
ik ben niet zo'n keukenprinses):

Maar ik kan je dan inmiddels wel een grappig verhaal vertellen
over de quilt op dit stoeltje. Dat is namelijk mijn aller-allereerste
quilt, gemaakt tijdens een Mysterie-dag bij Els Feteris en ik
wist toen nog niet eens, hoe ik moest snijden met een rolmes
(en dat is dus ook wel een enkel keertje misgegaan...), maar
toch is het een heuse quilt geworden!

Mijn andere Kerstdecoraties zijn ook vrij simpel en ingetogen,
zoals elk jaar. Dit past bij mij, en ik vind ook, dat het bij de
sfeer van Kerstmis past, ingetogen en genieten van de kleine
dingen, die juist het meest speciaal zijn. En de kleine dingen
zijn voor mij ook heel tastbare dingen, zoals mijn kleinkinderen
en mijn kleine hond. Maar ook de dierbare, kleine herinneringen
aan lieve familieleden, die er dit jaar niet meer bij zijn, en die
ik al zoveel jaren zo heel erg mis, elke dag, maar het meest met
Kerst.

Ik wil jullie heel Liefdevolle Kerstdagen wensen, met
allen, die jullie dierbaar zijn. Geniet van de vriendschap,
het simpel bij-elkaar-zijn en natuurlijk hopelijk ook van
een steekje of twee...

Winter Workshop bij De Quiltster

Vorige week deden vriendin en ik een Winter Workshop bij
het heerlijke quiltwinkeltje van Marcha, De Quiltster in het
Zeeuwse Dreischor (en dat valt qua afstand heel erg mee
vanuit de Hoeksche Waard, gelukkig!).
Er deden 10 gezellige dames mee aan de goed voorbereide
verrassingsworkshop, en dan zien de tafels er al snel zo uit:

We maakten allemaal hetzelfde patroontje, maar toch even anders,
omdat er in onze tasjes een ander kleur stofje zat. En dit was het
voorbeeld:

Een gezellige vogel, die als speldenkussen met opbergzakjes
fungeert!
En zo zagen de werkstukken van vriendin (links) en die van
mijzelf er aan het eind van de ochtend uit:

Die rechtse vogel van mij had hier dus nog geen zijzakjes, omdat ik er
wat op wilde maken, dat ik thuis had liggen.
Na de workshop en de lekkere lunch hebben we natuurlijk ook nog
even uitgebreid gewinkeld in De Quiltster, waar wel heel veel in
de winkel precies mijn smaak is. En dan moet er wel wat mee om
de voorraad weer naar behoren aan te vullen en omdat er lapjes waren,
waarvan ik de kleur nog net niet had. Kijk eens hoe mooi:

En het boek rechts op de foto mag ik officieel nog niet inkijken, want
dat is een Kerstcadeautje. Maar het staat boordevol (101!) prachtige
mini-quiltjes, de een nog leuker dan de ander. Een echte aanrader voor
als je de boeken van Kathleen Tracy nog niet hebt (zoals ik), want er
staan wel veel quiltjes in, die door haar ontworpen zijn, maar daarnaast
ook nog heel veel andere, in veel verschillende stijlen. Al heb ik het
nog niet echt gehad, ik ben er nu al heel blij mee (dankjewel, lief
Kerstvrouwtje/jongste dochter).

Na het winkelen hebben we nog even genoten van een heerlijke
kop thee met mini-high tea van de zus van Marcha, en dat was zo
gezellig, dat ik vergeten ben er foto's van te maken... Maar er zullen
beslist meer bezoekjes volgen aan dit winkeltje, en dan zal ik het
helemaal goedmaken.
En in het weekend heb ik mijn speldenkussen-vogel afgemaakt.
Dit is hem aan de ene kant:

En dit is de andere kant:

Nu ik toch buiten was om hem beter op de foto te krijgen, gelijk maar
even een foto van onze tuintafel in Kersttenue:

Het staat heel gezellig als we 's avonds vanuit de woonkamer de tuin
inkijken en de lichtjes onder de overkapping aan zijn:

Ik zal deze week eens proberen om het op de foto te zetten, als het
wat donkerder is, dan laat ik het jullie zien. En deze week zal ik jullie
ook nog even laten meegenieten van mijn huis-in-Kerstsfeer, omdat
ik het zelf ook zo geweldig leuk vind om te zien hoe anderen hun
huis voor Kerst versieren; je komt dan als vanzelf helemaal in de
Kerststemming! Fijne Kerst-voorbereidingen iedereen!!!

Gewonnen! En ook iets winnen?

Gisteren viel er een envelop op de deurmat met een wel heel
leuke inhoud:

Een patroontje van een heel lief quiltje, weggegeven door Carin en ik
ben er erg blij mee! Het is een simpel, maar daarom juist zo mooi
patroontje. Carin had er ook nog een schattig klein speldenkussentje
bij gedaan, en daarvan heb je er natuurlijk nooit genoeg!
Als de decemberdrukte een beetje voorbij is, ga ik eens even kijken
of ik dit tussendoor kan gaan maken, want het is een goede afwisseling
om weer eens een keertje wat op de naaimachine te gaan doen. Ik ga
alvast eens nadenken over de kleurtjes...

En weten jullie nog van dit merklapje, met de hertjes, dat ik een
tijdje terug als give-away op mijn blog had? Het werd gewonnen
door Marijke, en als je even naar dit blog gaat, en je laat een reactie
achter, dan maak je opnieuw kans op het winnen van het patroon!

Er komt deze maand wel heel erg weinig terecht van handwerken,
met eerst de Sint-drukte en nu de aanloop naar Kerst (maar de boom
staat, en het huis is grotendeels helemaal in Kerst-sfeer), maar ik
heb tussendoor wel tijd gehad om dit lieve elandje te maken:

Ik vind hem zelf erg leuk geworden, en zo is hij er ook bij deze Kerst.
Hij is echt klein, zo'n 15 cm, en ik heb het pakketje gekocht bij
atelier Bep.
Ook heb ik gisteren een supergezellige Winter-Workshop bijgewoond
bij De Quiltster in het Zeeuwse Dreischor. Maar daarover laat ik
volgende week meer zien, want ook morgen is daar nog zo'n workshop,
en het zou geen verrassing meer zijn voor de deelneemsters, als
ze nu al zouden zien, wat ze gaan maken. Maar geloof me, het
was leuk!!!
Allemaal een heel fijn weekend gewenst; wij gaan in ieder geval
een bezoek brengen aan de Kerstmarkt hier in het dorp.

De uitslag!

Eindelijk, daar komt hij dan, de uitslag van de give-away van
het borduurpatroontje van het merklapje met de hertjes.
En ongelooflijk, zoveel reacties op dit toch al best wel "vintage"
patroontje, uit die oude Knip-Mode, gevonden door Marian.
Iemand opperde het idee om het patroon als gratis download
("freebie") op mijn blog te zetten, maar dat durf ik toch niet
aan, want ik weet niet of er nog iets van copyright op zit.
Maar ik hoop wel, dat degene, die het heeft gewonnen, het
ook weer doorgeeft. Dat zou een mooie traditie kunnen worden,
en dan hebben binnenkort heel veel mensen via deze manier
dit leuke merklapje kunnen borduren.

Genoeg gepraat, nu de uitslag graag!
Het is helemaal op de ouderwetse manier gegaan, deze loting.
Eerst alle namen op precies dezelfde briefjes geschreven, alles
precies hetzelfde dichtgevouwd en in een pot gedaan:

Een extra notaris plaats laten nemen voor het nodige toezicht
(en ook nog mijn DH en DS, die het ook wel spannend vonden):

Daarna een heel onschuldige hand gevraagd er een briefje uit te
halen (dit is de hand van mijn jongste dochter):

En toen werd het heel spannend! Het openvouwen van het blaadje....
Kunnen jullie het lezen?

De gelukkige winnaar is Marijke van marijke's crea blog (want er
deden zelfs 2 Marijke's mee)!!! Marijke, ik hoop, dat je er blij
mee bent! En ook, dat je het weer wilt doorgeven, als je ermee
klaar bent.
Wil je even je adres achterlaten in mijn mail, dan komt het snel
jouw kant op.
Nog even de extra check van de toezichtscommissie:

En mochten jullie nu niet gewonnen hebben, en toch wel zin hebben
in een klein Kerstwerkje, dat bovendien voor een heel erg goed doel
is? Je moet wel kunnen haken, maar ik ben zelf beslist geen haak-
expert, en toch is het me gelukt om deze 3 lieve sneeuwmannetjes te
haken:

Alles over dit goede doel (en het haakpatroontje) kun je vinden op
de blog van Marion (even terugscrollen naar de post van 28 november).
Marion, ze komen naar je toe, enne... ik vond het toch wel erg leuk om
ze te haken!

Klaar! En ik geef het door....

Het borduurwerkje is helemaal af! En ik vind het een heel lief
merklapje geworden. Echt niet te geloven, dat het gewoon uit
een oude Knip-Mode komt. Gelukkig maar, dat Marian van
dit leuke blog het heeft gevonden, en helemaal leuk, dat zij
het doorgaf en ik de gelukkige winnaar van de give-away was.

Ik borduurde het met DMC nr. 221 (met stip mijn favoriete kleur
rood) op Zweigart Cashel 28-count vintage-beige).
Nu nog op zoek naar een leuk lijstje!

En op mijn beurt wil ik het patroontje voor dit schattige
merklapje ook weer doorgeven. Misschien kan iemand het
ook nog voor de Kerst af hebben, dat moet lukken, want
het gaat echt snel, het borduren met maar 1 kleur. En ook na
de Kerst blijft het een lief merklapje, dat in heel veel kleuren
mooi zal zijn.
Dus wil je graag ook dit borduurtje maken, laat je reactie
dan hier achter, en a.s. woensdag trek ik uit de reacties een
winnaar.

Steekjes

Sinds enkele maanden ben ik in het bezit van een handquiltframe,
om precies te zijn een Grace EZ3, tweedehands gekocht, en ik ben
er erg blij mee, want er is moeilijk aan te komen.

Ik had er de ruimte voor, sinds de bovenste etage van ons huis nagenoeg
leeg is nu oudste dochter niet meer thuis woont. Dat is ook wel nodig,
want het is een lang gevaarte, zeker in maximale lengte neergezet.
Het leek mij zo handig, je quilt altijd "klaar-om-te-quilten", altijd op
de goede spanning, het "zo-aan-kunnen-schuiven"-gevoel en vooral
ook het niet meer hoeven te dubbelen, wat de steeds ouder wordende
knietjes zeker fijn zullen vinden.
Maar... het valt nog best heel erg tegen.

Het eerste obstakel was, dat de quilt, die ik als "oefenproject" heb
benoemd, al gedubbeld was. Daar heb ik enige tijd over nagedacht en
uiteindelijk heb ik de middelste buis weggehaald, zodat ik nu maar
2 van de 3 buizen gebruik. Het opspannen ging toen best makkelijk.
De quilt, die ik echt wil gaan handquilten, ligt er al jaren op te
wachten, en is mij best dierbaar. Heel veel steekjes eraan zijn gezet
tijdens de ziekte en het overlijden van mijn lieve pap, nu al weer
meer dan 3,5 jaar geleden. Bovendien was het een leuk, gezamenlijk
project van onze quiltclub, waaraan ik zulke dierbare herinneringen
heb. Helaas is deze club door degene, die hem in het leven had
geroepen, ook weer opgeheven, maar gelukkig heb ik nog wel
fijn en inspirerend contact met enkele van de leden.
Kijk, hier zie je hem van dichterbij:

En na enige aarzeling, ben ik nu dus begonnen met het handquilten.
En oef... wat valt dat tegen, zeg! Kon ik nu dus echt in veel richtingen
quilten, het op een frame quilten is dus duidelijk andere koek. Ik ga
redelijk van rechts naar links, van boven naar beneden en andersom,
maar van links naar rechts, dat is echt moeilijk....
Een ander punt, dat ik echt heel moeilijk vind, ook zonder frame,
is het regelmatig krijgen van mijn steeklengtes. Maar ik zet door, want
ik wil het heel erg graag, en opgeven is een woord, dat in mijn woorden-
boek niet voorkomt. Dus ik probeer elke dag nu een half uur te hand-
quilten. Ik weet, dat dat niet echt opschiet, maar het is een begin.
Als eerste om de applicaties heen, dat is veel gemanoeuvreer in alle
richtingen:

De basis voor dit patroon is van Lori Smith, een patchworkquilt met de
naam "Remeniscence", het middenblok heb ik veranderd naar een motief
uit "Birds of a Feather" van de dames Blackbird Design, en ik heb randen
toegevoegd naar eigen ontwerp, met elementen uit het middenblok.

En om dit handquilt-leed een beetje te verzachten, zet ik daarna wat
heerlijk makkelijke kruissteekjes aan mijn merklapje, dat al lekker
opschiet:

Ik wil het graag voor de december-maand af hebben, want ik vind,
dat het wel iets Kerst-achtigs heeft, zo met die hertjes.
En als je het mooi vindt, hou mijn blog dan maar even in de gaten,
want ik wil het patroontje op mijn beurt ook weer doorgeven, als
ik het klaar heb, zodat iemand anders het (misschien ook nog op
tijd voor Kerst) kan borduren en er net zoveel plezier aan kan
beleven als ik!

Klein(e) beertje(s)

De dagen vliegen voorbij, het is alweer november, en ik ben druk
met van-alles-en-nog-wat, maar vooral ben ik veel te vinden bij
ons nieuwe familielid, ons kleine beertje Daan:

Het gaat heel goed met hem, hij groeit als kool, hij is alleen wat
temperamentvoller dan zijn grote zus, en laat ook flink van zich horen,
al zou je dat op deze foto niet zeggen:

(hier huilt hij niet, maar geeuwt eens uitgebreid). Zijn zusje Floor moet
flink wennen aan de nieuwe situatie, dus is ze nu wat vaker hier bij oma,
zodat mama zich helemaal aan haar broertje kan wijden.
Maar oma-zijn blijft echt heel bijzonder, om het van zo dichtbij mee te
maken, en eigenlijk alleen de lusten en niet de lasten (nachtvoedingen,
liggen nog vers in mijn geheugen, al is dat toch echt 20 jaar geleden,
bij de jongste...) van zo'n klein mensje, net op de wereld, te mogen
beleven.

Op handwerkgebied ben ik eigenlijk met heel veel kleine klusjes
bezig. Ik heb zo'n 20 heel kleine besjes gemaakt voor Phebe, heel
veel snijwerk gedaan voor een nieuw tussendoor/makkelijk project
(waarover binnenkort meer), en de kasten in mijn hobbykamer
opgeruimd.
Daarbij kwam ik een paar werkstukken tegen, die echt bijna klaar
waren, maar waarvan ik de afwerking telkens uitstelde. Nu moesten ze
gewoon die kast uit!
Als eerste heb ik 2 stoffen pompoenen gemaakt, volgens een pakketje
van Bep, een werkje van een paar uurtjes, en met superleuk resultaat.
En daarvoor op de foto, met die breinaald zo gruwelijk door zijn
neus, zat een ander wezentje, dat ook wel eens afgemaakt wilde worden.

Het beertje volgens het patroon van zijmaakthet, dat nog steeds geen
neusje had, de stakker. Ik had hem gebreid van dunne sokkenwol en
het neusje moest van wol, die nog eens de helft dunner was. Gelukkig
had mijn moeder nog de kaartjes stopwol van mijn oma bewaard, en
daar heb ik het neusje van gebreid.
En na dan een ijverig middagje vullen en afwerken is hij ook helemaal
klaar, en ik vind hem echt een leukerdje geworden:

Ik weet nog niet, of ik nog kleertjes zal toevoegen, of alleen een kleine
shawl, daar ga ik nog even over nadenken.
Toen kwam ik in diezelfde kast ook mijn breirol tegen, waarop alleen
nog mijn initialen geborduurd moesten worden, in kruissteek over
de breisteekjes, en ook dat had ik nog nooit gedaan, dus ook dat
werd vrolijk uitgesteld. Gelijk maar aangepakt, en wat viel dat
mee, het was een werkje van niks, in een uurtje gepiept.

Dus dat gaf weer ruimte in de kast en ruimte voor even wat nieuws, want
ik had heel veel geluk, ik won de give-away van het blog van Marian!
Marian gaf een prachtig kruissteek-patroon weg, dat zij zelf al heeft
geborduurd, en dat afkomstig is uit een oude Knip-mode. En ik ben er
gelijk aan begonnen, want eigenlijk vind ik het wel een beetje een
Kerst-merklapje, met die lieve hertjes:

Ik borduur het met mijn favoriete kleur ossenbloedrood (DMC 221) op
linnen Cashel 28-count vintage-beige). Dus even niet zo bezig geweest
met de lapjes, maar meer met de draadjes!
En voor het slapen-gaan ligt er nog een heerlijk boek op het nachtkastje:

De nieuwste Nederlands-talige roman van Jennifer Chiaverini, "De Bruidsquilt",
een "feel-good" boek met een heel hoog quiltgehalte, waarbij ik altijd bedenk, hoe
geweldig het zou zijn als we hier in Nederland ook zoiets zouden hebben als
Elm Creek Quilts...
O ja, nieuwsgierig wat er in dat rode doosje links op de foto ligt?
Het is een mopshondje van zeep, te lief om te gebruiken!

Iedereen al vast een heel fijn weekend gewenst, met hopelijk eens wat
minder regen. Ik ga even boodschapjes doen en daarna weer gezellig
verder met mijn borduurtje.

Voor alle nieuwsgierige Aagjes...

Ik kreeg deze week vaak de vraag, of ik nog iets had gekocht in
Veldhoven...
Wat een nieuwsgierige Aagjes! Maar ik kan dat best begrijpen, hoor,
want mijn eerste doopnaam is zelfs Aagje en ik doe mijn naam op
dat punt ook eer aan, want ik ben zelf ook altijd reuze nieuwsgierig
naar wat anderen hebben gekocht en waar anderen mee bezig zijn.

Maar het is bij wat heel bescheiden aankopen gebleven, want
eigenlijk had ik dus echt helemaal niets nodig (al dat applicatie-
werk vraagt nu eenmaal niet zo veel stof). Toch kon ik deze
beeldige lapjes niet laten liggen:

Ze komen allemaal uit de reuze-verleidelijke stand van De Quiltster,
echt een winkel met een aanbod, waar ik voor val...

En ook dit pakketje van Atelier Bep mocht mee naar huis.

Alle ingredienten om een schattig mini-elandje te maken! Ik zie hem al
helemaal rond de Kerstdagen op de schouw van de open haard zitten.
En ga ik nu terug naar mijn (berenmaken)vak? Nee hoor, ik blijf heerlijk
quilten (en soms dan breien, borduren en een beestje maken...).

Zo, dat viel mee toch?  Ik vind, dat ik me erg heb ingehouden tussen al
die verleidingen.  Waar konden jullie geen weerstand aan bieden, dat wil
dit nieuwsgierig-echte-Aagje wel weten....