Het "verscheurde" bruidje

Er gaat eigenlijk geen dag voorbij, dat ik niet  langere of kortere
tijd per dag (afhankelijk van de drukte van die dag) aan de blokken
werk van de quilt van het Oorlogsbruidje.

En natuurlijk wordt het een tijdrovend project, dat wist ik van
tevoren. En soms kan ik er niet zoveel van laten zien op mijn
blog, dat voor jullie interessant is, want wat valt er nu te zien
aan alleen wat kale stengels?
Toch is dit momenteel het enige project, waar ik aan werk, want
wat is het geweldig leuk om te doen! Ik geniet van elk klein
stapje, dus van elk stengeltje, van elk blaadje, ik ben gewoonweg
happy als ik ermee bezig ben.
Nu is blok 1 (waarmee ik als 2e blok begon) dus  helemaal klaar:

Ik heb zelfs hele kleine "kroontjes" geborduurd onderaan de
appeltjes:

Het was nog een hele toer om dit blok symmetrisch te krijgen, want
dat was het patroon (ik gebruik dat van Threadbear) dus niet: de
steeltjes van het linker- en het rechter-appeltje waren heel ver-
schillend, en ook het vaasje was links en rechts niet gelijk. Maar
ik heb het een beetje gewijzigd en nu ben ik erg tevreden over
het resultaat.

En natuurlijk gelijk verder met blok 3! En dat is een wel heel
erg leuke, want hierin staat het bruidje!
Ik vond haar op het patroon een wat jongensachtig kapsel
hebben, dus heb zitten tekenen voor enige restyling. Ik vond,
dat ze toch wel een "zedig" kapseltje moest hebben, dus de
"haren-los" vielen af. Ze krijgt nu iets meer haar rondom haar
gezichtje en een knotje bovenop haar hoofd. Ze heeft zo toch
nog steeds de uitstraling van een vrouwtje uit de tijd van
zo ongeveer 1860.

Met als resultaat, dat ze er op dit moment als volgt uitziet:

Ze voelt zich letterlijk nog een beetje "verscheurd" zo te zien, maar
wie zou zich niet zo voelen, als je twijfelt of je wel of niet gaat
trouwen... Het blijft een romantisch verhaal, het ontbreken van
de bruidegom, waar je heerlijk omheen kunt fantaseren.
Het arme mannetje zou natuurlijk omgekomen kunnen zijn in
de Burgeroorlog, maar het is ook best mogelijk, dat het bruidje,
met de bruiloft al in zicht, ervoor zou hebben gekozen van de
hele trouwerij af te zien. En ook de redenen daarvoor, daar
kun je alleen maar naar gissen!

Dit is zo anders, en ook zoooo mooi!

Een paar dagen geleden had ik visite van een lieve quiltvriendin.
En zij had zo'n prachtige quilt-in-de-maak bij zich:

Met haar toestemming mag ik hem hier laten zien....
Zo'n simpel patroon, maar toch zo indrukwekkend. Hier hangt hij
over mijn bank (past precies, trouwens) en ook Lotus schijnt hem
te kunnen waarderen (maar hoopt natuurlijk, dat de quilt op de
grond komt te liggen...):

Opgebouwd uit nine-patches in reproduktie-stofjes, willekeurig
gerangschikt. De puntjes van de nine-patches passen precies,
maar als je dichterbij kijkt, zie je dat de blokjes een beetje
"scheef" ogen:

Dit heet "liberated quilten" en als je er meer over wilt lezen, kun je
googelen naar de quilts van Gwen Marston. Let ook op het quilt-
werk, waar momenteel aan wordt gewerkt, een waaierpatroon,
ook heel eenvoudig, maar ook zoooo mooi!
Dit soort quilts is echt een soort openbaring voor mij, omdat ze zo
heel anders, en dan bedoel ik dus verfrissend anders, zijn dan het
ingewikkelde applicatie-werk, dat ik meestal doe. En natuurlijk
blijft dat wel mijn grote liefde, het appliceren, maar zo'n quilt als
deze, dat vind ik ook bijzonder en geweldig mooi.

Deze vriendin ligt op dit moment in het ziekenhuis en ik weet niet, of zij
dit stukje  kan lezen, maar ik wil haar het allerbeste wensen,
een spoedig herstel enne... ik denk aan je!!!

Naast deze gezellige visite heb ik met een andere vriendin nog een keer
mogen aanschuiven bij deze heerlijk gedekte tafel:

Afgelopen zaterdag zijn we er even tussenuit gegaan en hebben
nog een keer genoten van de High Tea Bee bij De Quilthoeve in
Naaldwijk. Het was weer verrukkelijk en het gezelschap zeer
aangenaam, en heel bijzonder, dat er een oma, twee dochters en
een kleindochter aanwezig waren, die allemaal een vorm van
handwerken beoefenen.

Maar het absolute hoogtepunt van de afgelopen week was toch wel,
dat kleine Floor eindelijk helemaal zelfstandig kan lopen!
We maakten ons al een heel klein beetje ongerust, want ze is al
18 maanden geweest, en zette haar ene voetje best wel scheef
neer... Maar vorige week kwam ze 's morgens vroeg en wat
een ontroerend moment, als ze dan zo aan komt waggelen:

Nadeel is wel, dat ze nu echt overal bij kan, dus op de oppasdagen
doe ik helemaal niets! Maar vanmiddag heb ik een heerlijk vrije
middag, dus ik ga snel nog een paar (applicatie)steekjes doen.

En...., hoe was het nou?

De zondag was gevuld met de nodige visites, en de maandagmorgen
met het ook helaas zo nodige huishoudelijke werk en dan is het in-
middels al weer 2 dagen geleden, de eerste bijeenkomst van de
Applicatie-Bee. En dan krijg ik van een paar vriendinnen de
vraag: "En... hoe was het nou?"

Tijd om even terug te denken aan afgelopen zaterdagmiddag,
terwijl ik er dit bij heb gepakt:

Mijn algehele indruk was, dat het leuk was, erg leuk!
Dat kwam vooral, omdat de groep bestaat uit heel erg gezellige,
lieve, geduldige (het was natuurlijk wel de eerste keer...),
behulpzame (Anja voor de "administratieve" hulp!) dames.
Het "niveau" is heel erg verschillend, maar dat maakt niet uit,
want ze zijn allemaal zo enthousiast!
Door het verschil in niveau had ik wel eens even de indruk, dat
het wat chaotisch was (maar misschien vond alleen ik dat), maar
met een beetje hulp van mij en van elkaar, denk ik, dat dit wel eens
een hecht groepje (o nee, het was best een groep) kan gaan worden.
De tijd vloog om en tot mijn grote verbazing merkte ik dus bij
thuiskomst, dat mijn fototoestel nog ongebruikt in mijn tas zat....
stom! Maar over 4 weekjes hoop ik het helemaal goed te
maken en komt er (beloofd!) een fotoverslagje.

Verder kwam er van een paar kanten en van wat anderen, die
niet bij deze Bee zitten, de vraag, of het mogelijk is een
groepje te vormen rondom de quilt van het Oorlogsbruidje.
Daar moet ik nog over denken, want de maand telt maar een
klein aantal weekenden (door-de-weeks is nog steeds vrij
lastig i.v.m. de opvang van Lotus) en de zaterdag is de enige
dag, dat DH en ik samen tijd door kunnen brengen, want
de zondag wordt meestal gevuld met visites of de
administratieve handel van onze zaak.
Maar... als er nu een niet al te klein groepje quiltsters is, die flink
wat ervaring hebben, want het is natuurlijk een mega-
applicatie-project, dan ga ik er misschien toch maar aan
beginnen. Laat maar weten via deze blog!

Precies op tijd....

Precies op tijd om het morgen mee te nemen naar de eerste bijeenkomst van de Applicatie-Bee heb ik het eerste blok van de Civil War Bride Quilt af! Het was een hele klus, met alle blaadjes, maar wat was het een leuke klus!

Ondertussen heb ik ook kunnen meegenieten van de vorderingen van Jane , die al heel erg ver is. En wat wordt haar quilt prachtig. En ook Ingrid kon de verleiding niet weerstaan en is eraan begonnen. Ik zie trouwens, dat de kleuren niet zo helder overkomen als in het echt, omdat ik de foto's heb genomen, terwijl het buiten mistroostig, somber weer is. De kleuren komen op deze foto iets beter uit:

Wat een blaadjes om te appliceren, maar ik moet zeggen, ik was helemaal in mijn element en heb er enorm van genoten, en alle blaadjes zijn weer een klein beetje anders:

Ik heb inmiddels mijn patroon van Threadbear vergeleken met de patronen in het boek "A Bountiful Life" en de verschillen gezien. In het boek zijn de blokken vierkant, als bij het origineel, en de borders zijn ook anders. Toch ga ik het Threadbear-patroon gebruiken, omdat de rechthoekige blokken mij meer aanspreken, en ik de border wat "sierlijker" vind. In het boek is het blok, dat eigenlijk het 2e blok is, ver- vangen door een bruidegommetjes-blok. In het origineel ontbreekt het "bruidegommetje", en dat maakt het een van de raadsels van de quilt, die toch duidelijk bedoeld was als huwelijksquilt. En ik heb daar eens even over nagedacht.... Wel of geen "gommetje"? Ik heb besloten, om het raadsel van de quilt intact te laten, en hem niet toe te voegen, maar.... hij gaat er toch een beetje bij zijn, want ik ga hem te zijner tijd op de achterkant van de quilt appliceren! Bij de originele patronen, die zijn gevonden, zat namelijk wel het patroon van een mannetje. De witte bloemen in het blok (teken van "reinheid" van het bruidje?) vond ik toch te bleek en ik heb gekozen voor een lief stofje met een soort van roze adertjes.

Zoals Jane ook al schreef, is het best verwarrend, dat deze quilt onder zoveel namen bekend is. In het Folk Art Museum is hij bekend als de "Bird of Paradise" quilt, het patroon van Threadbear noemt het de "Civil War Bride quilt" en het boek heet "A Bountiful Life". Wat ik hem (nee, volgens mij is het toch een "haar") voor naam ga geven, dat weet ik nog niet. Voorlopig noem ik haar maar het Oorlogsbruidje. Iedereen een heel fijn weekend gewenst. Morgen de eerste bijeenkomst van de Bee, dus ik hoop, dat ik na het weekend daarvan een kleine impressie kan geven.