hier eens een keer laten zien, wat ik 10 jaar lang gedaan heb,
namelijk het maken van teddyberen en later vooral honden.
Als hobby begonnen in 1996, na een pakketje te hebben
gekocht op een beurs, liep het al snel uit de hand. Omdat
ik ook een opleiding coupeuse heb gedaan, ging ik proberen
zelf teddyberen te ontwerpen, alles autodidactisch en later
voorzien van technieken als dubbele nekschijven en draad-
armaturen, zodat ze volledig beweegbaar waren en zelf-
standig op 2 poten konden blijven staan. Door mijn liefde
voor honden kwamen daar op den duur ook honden-
ontwerpen bij, zo realistisch mogelijk. En dan krijg je
de vraag de honden van anderen na te maken, worden
je creaties verkocht in winkels over de hele wereld, staan
ze in musea in Japan en kan je dus de vraag niet meer aan,
zonder "roofbouw" te plegen op je eigen lichaam, nog
afgezien van het feit, dat er dag en vaak ook nacht
gewerkt moet worden, vooral vlak voor een beurs.
Na dit 10 jaar gedaan te hebben, heb ik dan ook voor
mezelf het besluit genomen, dat ik, als ik ooit een fel-
begeerde grote prijs voor mijn werk zou hebben ge-
wonnen, als een soort kroon op de geleverde prestaties,
ik ermee zou stoppen. En zo geschiedde.... Ik won met
mopsje Elise de Golden George, een soort Oscar voor
dit soort werk, en ben er mee gestopt. En heb daarvan
nog geen spijt gehad. Hierna heb ik het quilten ontdekt,
en dan met name het handappliqueren, en ik weet, dat
ik hiermee verder zal gaan. Het leven is al stressvol
genoeg zonder de druk van deadlines, die gehaald
moeten worden, en het quiltwerk geeft mij de rust,
die ik, en ik denk iedereen, toch minstens een uurtje
per dag nodig heeft.
Natuurlijk heb ik wat van mijn werk bewaard, want
uiteraard ben ik er nog steeds trots op, en hierbij wil
ik jullie het dan ook een keertje laten zien.
