Wat een weekend was het!

Het afgelopen weekend was heftig, maar heerlijk! Ik heb er heel wat
kilometers op zitten, maar ze waren de moeite meer dan waard.

Zaterdag was het vroeg op en op pad naar de dag met Edyta Sitar
van Laundry Basket Quilts bij Petra Prins in Zutphen.

De van oorsprong Poolse Edyta is ontwerpster van quilts en inmiddels
ook van patronen, handige tools als mallen en sjablonen en schrijfster
van heel inspirerende quiltboeken. Ook ontwerpt zij prachtige stoffen-
series voor Moda, waarbij zij batiks combineert met katoenen prints.
Geholpen door haar geduldige man Michael (de enige man in het
gezelschap) hield zij een trunkshow (waarvoor 4 volle "trunks" waren
meegekomen uit de USA) van een overweldigend aantal quilts, allemaal
heel herkenbaar als een "Laundry Basket"-quilt, maar ook allemaal heel
verschillend.

De heel dynamische, energieke Edyta kan bevlogen vertellen over haar
quilts, en wisselt het af met heel veel tips en trucs om zelf toe te passen.
Een kleine impressie van de quilts, die zij bij zich had:

 Deze, de "Prairie Peony", vind ik wel een van de mooiste:

Extra speciaal was ook, dat ik op deze dag een paar quiltsters ontmoette,
met wie ik alleen maar contact had via onze blogs, en nog nooit in het
echt had gezien. Wat leuk om nu eindelijk eens kennis te maken,
Sis (die er samen met haar vriendin Marianne was), Ineke en Phyllis!
Ook bij hen kun je mooie verslagen-met-foto's vinden op hun blog.
En dat is maar goed ook, want halverwege de trunkshow gaf mijn
fototoestel te kennen, dat hij het wel welletjes vond, dus helaas heb
ik geen foto's kunnen maken van de workshops, die Edyta 's middags
gaf, en die best wel een openbaring waren voor een handwerk-mens
zoals ik, omdat op de manier van Edyta het mogelijk is om in een
record-tempo ook heel mooie quilts te maken!

De dag was perfect verzorgd door Petra Prins en haar lieve medewerksters,
en de goodybag had een verrukkelijke inhoud:

We werden verwend met een heel mooi stofpakketje, een klein schaartje,
en een pakketje om een speldenkussentje met vlindertje te maken.
De boeken links op de foto had ik al en heb ik door Edyta laten signeren,
en het patroon helemaal rechts op de foto heb ik gekocht als aandenken
aan deze fijne en inspirerende dag. Ik ga dat toch eens proberen, om zo'n
shooting-star blok te maken. Edyta heeft daar een handige en snelle
werkwijze voor verzonnen en deelde haar kennis heel gul met ons.

Deze zaterdag was dus echt een zaterdag met een gouden randje,
super verzorgd en met zo'n inspirerende quiltster.
Maar het weekend was nog niet voorbij... Want de andere dag werd
zij

ingeladen en gingen quiltvriendinnetje Debby en ik naar deze
voor quilters zo bekende quiltplek:

Wat was ik blij, dat ik met Debby mee mocht rijden (dank-je-wel!!!), want
twee keer in een weekend naar het verre oosten van het land, is wel veel
van het goede. Maar zeker de moeite waard, dat wel!
Want we gingen naar de Singertjesdag bij Atelier Bep, waar het zoals
altijd weer een gezellig weerzien was met oude bekenden, we in de
watten werden gelegd door Bep en haar man, en we met een lief
projectje aan het eind van de dag weer naar huis gingen. Ook deze dag
had ik zeker niet willen missen en is weer voor herhaling vatbaar.

Het was me dus het weekendje wel. Maar wat een heerlijk weekendje....
Ik ga er nog heel lang van nagenieten, dat weet ik zeker!

De balans opmaken.

Zo aan het begin van een nieuw jaar, is het bij velen heel gebruikelijk om
de balans op te maken, in werk, prive, en andere zaken. Ik denk, dat dat
ook wel eens goed is. Om even stil te staan bij wat echt belangrijk is, wat
je nog wilt, en wat je al gedaan hebt en of dat de juiste weg is geweest.
Voor mij is dit ook een periode van "balansen", en ik moet zeggen, dat
het afgelopen jaar een hectisch jaar geweest is, waarin ik regelmatig mijn
persoonlijke balans kwijt was. Dit vooral door prive-omstandigheden, en
misschien ook wel door mijn leeftijd, want ik heb begrepen, dat vrouwen
van een "bepaalde leeftijd" dan wel regelmatig uit balans zijn, maar ook
zoeken naar een nieuwe balans in hun leven.

Voor het nieuwe jaar heb ik besloten veel meer tijd vrij te gaan maken
voor datgene, wat mij de meeste vreugde en voldoening geeft, en dat
is het handwerken, en dan vooral het appliceren. Na een drukke dag
geven de handwerk-uurtjes rust en wat kan ik er dan van genieten om
met aandacht kleine friemel-werkjes te maken.

Maar inmiddels liggen er wel heel wat friemel-werkjes te wachten om toch
weer een keer opgepakt te worden. Dat is natuurlijk de valkuil van deze
hobby: er komt zoveel moois voorbij, en de verleidingen zijn zo groot om
weer aan iets nieuws te beginnen, dat er wel eens wat blijft liggen.
Het afgelopen jaar ben ik natuurlijk hoofdzakelijk hiermee bezig geweest:

De Mysteriequilt van Di Ford! Ik dacht het er "wel even bij te doen", bij
de Phebe-quilt, waaraan ik bezig was. Maar niets was minder waar.
De mysterie heeft eigenlijk mijn hele handwerkjaar aan uurtjes opgeslokt,
wat helemaal niet erg was, want wat was het leuk om hiermee bezig te
zijn (en nog bezig te zijn, want het laatste deel moet nog gebeuren...).

Maar dan blijft de rest wel liggen... Tijd om ook in mijn projecten-stapel
balans op te maken!
En om na de mysterie weer eens tijd te gaan besteden aan de projecten,
die mij het meest aanspreken.

En dat is in de eerste plaats natuurlijk "Phebe", de quilt waarbij het voor
mij duidelijk "liefde-op-het-eerste-gezicht" was, maar waarmee ik dus
ben blijven steken bij het middenblok (wat eigenlijk niet erg is, want dit
is voor mij het leukste deel van de quilt):

Ik blijf echt helemaal dol op de schaapjes:

Ook dol ben ik op een ander project, waaraan ik anderhalf jaar geleden ben
begonnen, en wat helemaal uit applicatie bestaat, en dat is natuurlijk
de Civil War Bride-quilt, het Oorlogsbruidje.

Ik ben helemaal in mijn sas met dit soort werk, maar het is tegelijkertijd
ook erg tijdrovend, al deze verschillende blaadjes, bloemetjes en besjes.

Dit jaar ga ik zeker nog een paar blokken erbij maken, want ze zijn
gewoon te leuk!

Een ander project, dat ik tegenkwam in mijn kast, heeft niets met
appliceren te maken en het is eigenlijk raar, dat het nog niet is afgemaakt,
omdat ik er al heel erg ver mee ben, en dat zijn de cirkels van de "Camelot"-
quilt, in mijn William Morris-stofkeuze. Toch maar eens proberen om er
blokken en uiteindelijk een quilt-top van te maken...

En verder is er nog een "must" te doen dit jaar, en dat blijft toch echt
altijd weer iets, waar ik me echt toe moet zetten... het handquilten.
Niet mijn meest favoriete onderdeel van deze hobby, maar een quilt is
nu eenmaal geen quilt als hij niet gequilt is, en handquilten blijf ik toch
echt het aller-allermooist vinden. Dus me er toch maar toe zetten, om wat
vaker een half uurtje per dag hier achter mijn quiltframe te gaan zitten:

Want dit jaar moet deze oude "oefenquilt" echt een keer van het frame
af om plaats te gaan maken voor de Di Ford-mysteriequilt, die ik zeker-
weten handmatig wil quilten. En hopelijk ben ik dan tevreden genoeg over
mijn handquiltsteekjes, die nog steeds niet zo regelmatig zijn als ik echt
zou willen, maar wel heel klein, dat wel...

 Met een grid van 1/4 inch schiet het ook niet echt op, maar ook dit
was een keuze voor balans... Had ik de grid hier groter gemaakt, dan
was dit niet in balans met de grootte van het vogeltje en de blaadjes.

Ik wil iedereen alsnog een prachtig, gezond en creatief 2015 wensen,
waarin je gewoon in balans bent met jezelf!