In januari heb ik een cursus sokken-breien gevolgd. Ik vond het echt niet
kunnen, dat ik best wel redelijk kan breien, maar niet met 4 naalden....
En het heeft zoiets heerlijk nostalgisch, zo'n brei-kous op de pennen.
We kwamen 3 weken achter elkaar met zo'n 4 dames bij elkaar en
kregen les van een mevrouw, die het op haar beurt weer leerde van
haar 84-jarige buurvrouw. Ik vind het een mooi idee, dat ik het op mijn
beurt ook weer door kan geven en zo'n handwerktechniek dan blijft
voortbestaan.
Maar voordat het zo ver was moest er flink geoefend worden! Het
breien gebeurt met maar liefst 5 korte naaldjes en wat heb ik daar
de eerste week een gevecht mee geleverd! Bij het wisselen naar
de volgende pen heb ik me voortdurend af zitten vragen welke
naald er nu boven moest. Regelmatig viel er een naald op de
grond en mijn man vroeg vaak of ik het wel echt leuk vond...
Nou, in het begin niet. Maar nu, na weken doorzetten, vind ik
het een heerlijk werkje voor zo even tussendoor of voor bij de
t.v. Het heeft een soort meditatieve werking en ik word er
heerlijk rustig van, dus ook prima net voor het slapen-gaan.
En wat zitten zelf-gebreide sokken heerlijk! Het eerste paar is
al klaar en paar 2 en 3 staan op de pennen.
Sindsdien is voor mij de vrijdag mijn breidag! 's Avonds zit ik nu, in plaats
van in mijn handwerkkamertje, gezellig beneden op de bank met mijn
breiwerkje, tot grote verbazing van alle gezinsleden, die nog steeds niet
begrijpen waarom ik sokken brei, terwijl je ze gewoon voor een paar euro
kunt kopen....