De metamorfose van een vogel.... en Bloggersbee

De laatste weken ben ik met een vreselijk leuk, spannend werkje
bezig geweest, wat wel een beetje weg had van een soort van
evolutietheorie-in-stof.
Het uitgangspunt was deze, een beetje agressief aandoende, grote
vogel uit het Palampore-panel van Windham:

Veel te groot voor in een blok van de quilt!
Dus werd de vogel ontleed in hele kleine stukjes:

 Het vogeltje van Megan Carroll, de ontwerpster van deze quilt, ziet
er lief en schattig uit:

Maar mijn eigen vogel mag iets meer "attitude" en flair krijgen.
Na enig denk-, knip-, schuif- en priegelwerk ontstaat dan zowaar
een heel nieuw soort vogeltje. Mijn hoogst-persoonlijke Palampore-
Paradijsvogel met een zwierige kuif:

 Hij voelt zich inmiddels prima thuis in zijn natuurlijke leefomgeving
op mijn blok:

Ik vind het geweldig leuk, wat je al niet kunt doen met de broderie perse-
techniek (al is dit dan alleen mogelijk, als je de applicatie-vorm ervan
toepast, anders zou hij wel wat rare "feston-randjes" krijgen).
De kuif van het vogeltje zat eerst onderaan de staartveren:

En de pootjes zijn een heel dunne versie van de poten van de vogel
op de allereerste foto in dit blogje, met voor de voetjes "zaaddoosjes"
uit een lapje stof met alleen maar bloemetjes.

Broderie perse laat je echt spelen met afbeeldingen en zorgt ervoor,
dat je overal mogelijkheden en toepassingen ziet in de motieven op
lapjes.
Afgelopen weekend werd mij gevraagd, wat ik lastiger vond, appliceren
of broderie perse? Daar kan ik een duidelijk antwoord op geven, want
dat is ontegenzeggelijk het broderie perse, op de applicatie-wijze.
Bij appliceren gaat het om duidelijke lijnen, ook al zijn het de kleinste
deeltjes. Maar bij broderie perse op deze manier, probeer ik zo min
mogelijk van de achtergrondstof te laten zitten, en dat betekent vaak
heel lastig appliceren, met veel hoekjes en bochtjes. Maar ik hou
wel van een uitdaging en inmiddels ben ik fan van deze techniek.

En waar werd mij die vraag dan gesteld afgelopen weekend?
Ik ga vrijwel nooit naar een Bee, maar de jaarlijkse Bloggers-Bee,
georganiseerd door Yvonne, wil ik zeker niet missen! Ik was al weer
voor de 4e keer aanwezig, en het voelt steeds meer, alsof je goede
vriendinnen na lange tijd weer ontmoet, en we delen inmiddels
heel veel, en dat past natuurlijk bij de "quilting-is-sharing" filosofie.
Hier deel ik zelf een simpele, maar nuttige tip (foto van Patricia):

De inspiratie kwam wel het meest van de prachtige quilts, die er
te bewonderen waren, waarbij ik de hele dag telkens weer even
ging kijken naar de prachtig quiltsteekjes in de Dear Jane van Yvonne zelf:

Deze quilt van Caroline geeft heel origineel het levens-verhaal van
Jane Stickle (van de Dear Jane dus) weer:

(even aanklikken en je ziet een ludiek "grapje" bij het jaartal 1886).
Verder waren er nog de "Antieke" van Tjitske, waar zij terecht heel trots op is:

Marja had meerdere quilts bij zich, waarvan de "Letters from Belton Grange"
al helemaal klaar is:

En de Polak Sterren al flink vorderen. Heel erg mooi en sprekend, in de
rode achtergrondstof, met veel overhemdenlapjes erin verwerkt:

Een hele mooie quilt van Nelleke, die aan het quiltwerk begonnen is
(deze kleuren vind ik ook zo mooi...):

Een geliefde quilt, al veelvuldig gewassen, wat een teken is van intensief
gebruik, van Bernadette:

En als laatste een quilt in heldere frisse kleuren van Yvonne v.D., door
omstandigheden met de machine gemaakt, maar wat een prachtig,
kunstig machinaal werk! En heel wat borduursteekjes...

Jullie begrijpen vast wel, waarom ik hoop, dat ik volgend jaar weer
uitgenodigd word, met zoveel inspirerends op 1 dag!
Bedankt, Yvonne, voor deze fijne dag, het lekkers bij de koffie, thee
en de lunch, en het allerliefste cadeautje, dat al in gebruik is genomen
(ben er even vergeten een foto van te maken, maar dat komt nog wel
een volgend keertje, want het is weer een lange blogpost geworden).
Fijn weekend iedereen, met hopelijk hier en daar wat steekjes, al dan
niet in goed gezelschap!