Saai?

Het is al weer een tijdje geleden, dat ik heb geblogd, maar eigenlijk is
het hier nogal saai...
Ik ben alleen maar bezig met het "broderie-perse'n" van de vier borders
van de Mysteriequilt van Di Ford. En dat is me toch een vracht werk!

Elk moment kan deel 4 nu verschijnen, en ik ben nog lang niet bij.
Dit is de stand van zaken tot nu toe, met de borders in verschillende
fasen, van klaar tot nog-lang-niet-klaar. De quilttop is inmiddels wel
zo groot geworden, dat ze nog maar nauwelijks te fotograferen is als
ze op tafel ligt.

Ik heb serieus nog even overwogen om minder broderie-perse in de
randen te doen, maar ben daar toch op teruggekomen, omdat ik het
geheel wel lekker "barok" vind (ja, dat is druk!), maar ik vind het
wel passen bij het geheel en bij het gegeven, dat je een mysterie-quilt
maakt, waarvan je van tevoren niet weet wat het patroon en de stoffen
gaan brengen. De stoffen vind ik echt wel prachtig en helemaal mijn
smaak (veel van de gebruikte stofjes zitten ook al in mijn gewone
lapjesvoorraad).  Alleen al dat broderie-perse... ik hoop echt, dat dit
het laatste is, want dat is niet mijn "ding", terwijl ik handappliceren
echt het aller-aller-leukst vind om te doen; hoe kleiner, hoe fijner!

Maar ik hou vol, want het wordt wel mooi, deze "Mountmellick"!

Gelukkig werd de saaiheid even onderbroken door een gezellig dagje met
twee quiltvriendinnetjes, Debby en Lydia.
Ik zal jullie even mee laten genieten van het moois, dat zij bij zich hadden.

Deze mandjesquilt-in-wording is van Lydia:

Lydia had ook deze lieve schat bij zich, gemaakt op een workshop
(nee, hij is niet echt!):

Debby is bezig met een prachtige hexagonnetjes-quilt:

Debby heeft ook het breien helemaal ontdekt. En moet je kijken hoe haar
eerste "fair-isle"-project - een driehoeksshawl - eruit ziet! Echt supermooi
en zo knap van haar (en die kleuren...):

Debby en Lydia zijn allebei flink actief op Facebook. En daar wilde ik nooit
aan, dat Facebook. Dat zou me nog meer tijd achter de computer gaan opleveren
en dus minder tijd om te handwerken. Maar na lang aandringen van hun kant en
het opsommen van alle voordelen (en de verzekering, dat ik er zoveel tijd aan
kan besteden als ik zelf wil...) ben ik toch overstag gegaan en hebben ze mij
geholpen met het aanmaken van mijn Facebook-account. Dus hier ben ik
nu ook te vinden!
Het is nog even wennen en uitvissen hoe alles op het Facebook werkt, en
wat de mogelijkheden en onmogelijkheden, voor- en nadelen zijn, maar
tot nu toe is het wel erg leuk.
Want wat te denken van het feit, dat ik dan net een paar dagen op Facebook
zit, meedoe aan een verloting, en warempel een boek win!
Dus deze zomer ga ik heerlijk genieten van dit romantische boek (in de
sfeer van de boeken van Jane Austen, heb ik begrepen, dus dat belooft wat!),
afgewisseld met het nog zo nodige broderie-perse en wat steekjes aan de
Jane Austen-coverlet.

Iedereen een heel fijn weekend gewenst met hier en daar een steekje of twee!