Summer Quilt Fair bij Petra Prins in Zutphen

Ik schijn er de laatste tijd maar niet genoeg van te kunnen krijgen, van
alle vitamientjes "Q". Na de masterclasses Design en Amish Handquilten
was het nu tijd voor een dagje ontspannen en genieten van quilts, quilt-
praatjes en quilt-handigheidjes.
Dus op naar Zutphen, naar de Summer Quilt Fair bij Petra Prins. Het
was wel heel vroeg op, want het is een fors eind rijden, 2 uur maar liefst,
maar voor een zo uit de hand gelopen hobby heeft een mens wat over.

En wat ben ik blij dat ik deze reis ondernomen heb. Het was een warm
weerzien met lieve quiltvriendinnen, en een warm welkom, waarbij we
allemaal van een eigen mok, koffie of thee en lekkers werden voorzien.
Daarna was het de beurt aan Betty Prins, met een fantastische show-and-tell.
Deze lieve mevrouw maakt al heel lang quilts en kan er zo boeiend over
vertellen. Wij genoten van haar verhalen over haar allereerste quilts, haar
familiequilts en "ode in stof" aan haar oma; over hoe zij in die beginjaren
lapjes uitwisselde met vriendinnen en de gedachten achter het kleurgebruik
voor bepaalde quilts. Geniet maar mee van de foto's van een aantal van
haar quilts:

Deze hieronder vind ik een wel heel verleidelijke mandjesquilt:

De foto was moeilijk te nemen, dus hieronder nog even een detail,
want wat vind ik dit prachtig:

Ook deze verleiding kwam voorbij, de Stonefields quilt, wat nu al een ware
rage aan het worden is in quiltland. En eerlijk is eerlijk, het lijkt me een
groot genoegen om aan deze quilt van Susan Smith te werken. Betty had
er dan ook heel veel plezier aan beleefd en had een flink aantal blokjes
klaar:

Na Betty en de lunch was het de beurt aan Judith, die hieronder op de foto
rechts Betty assisteert met het showen van de "Stonefields":

Judith vertelde een boeiend verhaal over de historie van de in quiltland
zo bekende en beroemde "Dear Jane"-quilt en zij nam ons mee naar de
jaren rond 1863, het jaar van datering van deze quilt van Jane Stickle.
Uit alles, wat Judith vertelde, komt ook haar liefde voor de historie van
deze quilt en van het quilten in het algemeen naar voren, maar haar ode
aan Jane is natuurlijk het allermooist vertaald in haar eigen "Baby Jane":

Een plaatje (en voor mij reden om mijn schoenendoos met 53 blokjes
's avonds weer eens even tevoorschijn te halen...).
En wat te denken van deze Baby Jane van Wilma Malenstein , die zij
speciaal voor deze dag in recordtempo van sashings en een batting had
voorzien, zodat zij geshowd kon worden. En wat een showmodel was zij!
Echt adembenemend mooi en van heel bijzondere stofjes, namelijk van
Spakenburgse dracht-stoffen, vele antiek en uit familiebezit, want Wilma
woont in Spakenburg:

Na al deze inspirerende verhalen en verrukkelijke quilts was het 's middags
tijd om zelf aan de slag te gaan. We kregen daar een persoonlijk tasje met
allerlei moois voor en er werd zo ingespannen gewerkt en geluisterd naar
de "juffen", dat ik totaal vergeten ben er foto's van te maken. Dus onder-
staande foto's heb ik op de tuintafel thuis gemaakt, tijdens het nagenieten
van deze dag.
Juf Judith gaf een workshop over de sashings en binding van de Dear Jane
en het gebruik van het o-zo-handige scheurvlies:

Betty leerde ons yo-yo's maken en gaf ons een schattig patroontje (en niet
te vergeten beeldige stofjes) om deze yo-yo's in te verwerken:

En van Gerda leerden we op een snelle en makkelijke manier hexagonnetjes
te maken en te "fussycutten", zodat je met 1 enkel (maar wel heel mooi)
stofje verschillende hexagon-bloemen kunt maken:

Helaas ben ik door de drukke bezigheden tijdens de workshopjes vergeten
om foto's te maken van de prachtige hexagon-quilts van Gerda, maar als
je daar-eens-kijkt (klik), kom je prachtige voorbeelden van het werk van
Gerda tegen.

Het was een lange, vermoeiende, maar toch heel veel energie-gevende dag, en
met recht een heerlijk begin van de quilt-zomermaanden.
Als laatste nog 1 fotootje, speciaal voor mijzelf, omdat ik Phebe zo mis,
nu ik eigenlijk alleen maar met de mysterie van Di Ford bezig ben.
Dit is het middenblok van de Phebe van Betty, en ik kan niet wachten tot
ik ook weer aan mijn Phebe verder kan, ook al is de mysterie nog zo leuk
om aan te werken...

Speciaal voor Phebe nam ik nog wat "groentjes" mee, want daarvan kun
je er nooit genoeg hebben: