Hoogste tijd

... voor een update op mijn blog! Want al lijkt het hier een beetje
stil, niets is minder waar. Het dagelijkse leven gaat weer gewoon
zijn hectische gang, maar gelukkig heb ik ook heel veel kunnen
handwerken tussendoor, wat dan wel het enige voordeel is van
dat gure, natte, winderige en grijze weer van de afgelopen tijd.
Ga er maar gewoon even voor zitten, neem een kopje koffie
of thee erbij en kijk maar eens.

Ik heb de afgelopen maanden heel veel geborduurd. Allereerst
heb ik het Jane Austen speldenkussen afgemaakt:

Omdat deze vrij groot is, heb ik er gelijk ook maar eentje gemaakt
met een formaat, dat in mijn naaidoos past. Heel anders van sfeer,
bijna primitief, maar ook erg mooi (vind ik zelf):

Blijkbaar zat ik toch in een soort speldenkussentjes-stemming, want ik
heb ook nog 2 lieve speldenkussentjes gemaakt voor 2 net zo lieve
quiltvriendinnetjes:

Wat ook best van pas komt met dit gure weer, is dit paar sokken (het
twaalfde om precies te zijn), dat van de pennen kwam. Dit keer een
mooi, ingetogen grijs-gevlamd paar, dat overal bij past:

Mijn sokkenlaatje kan nu niet meer goed dicht, dus nu moet ik echt
maar eens wat anders gaan verzinnen om te doen voor die momenten
van "verstand-op-nul-niet-nadenken-maar-ontspannen".

Ook ging ik vorige week met mijn Featherweightje op pad naar de
Singertjesdag van Atelier Bep, waar het als vanouds enorm gezellig
was en ik heb genoten van de gastvrijheid, het bijpraten met andere
quilt(st)ers en het geluid en de geur van al die lieve machientjes.
We maakten dit schattige haasje, dat gevuld is met druivenpitjes,
en dat, nadat het even in de magnetron is opgewarmd, lange tijd
een behaaglijke warmte (en een heerlijke druivengeur) afgeeft.

De afgelopen weken heb ik ook een begin gemaakt met het
aan elkaar naaien van de eerste van de vele gesneden lapjes voor
de Jane Austen Coverlet. Hier alvast een klein voorproefje van hoe
het er ongeveer uit gaat zien (binnenkort een langere blogpost over
hoe ik mijn Jane Austen op ga bouwen):

Natuurlijk heb ik ook de lapjes voor de Di Ford Mysterie niet in de
envelop laten zitten, maar ze eerst (zoals deze pietlut altijd doet)
getest op doorlopen en krimp (en ter geruststelling voor degenen, die
dit niet doen: nauwelijks afgeven van kleur, ook niet van de rode lapjes).

Het lapje voor de broderie perse heb ik een heerlijk theebadje
gegeven, want dat was veel te wit om zo te kunnen gebruiken
en ik deed, exact als Di Ford in het filmpje (zie vorige post) een
royale 6 theezakjes op een keteltje gekookt water in mijn pannetje:

En liet het lapje heerlijk een kwartiertje in de thee staan:

Daarna opgespoeld in lauw water met een handjevol zout.
Droog gestreken:

En toen? Toen was mijn lapje dus echt wat te donker geworden naar mijn
zin. Er niet aan gedacht dus, dat Di Ford theezakjes gebruikt van Lipton
yellow-label en ik gewoon English Breakfast. Maar gelukkig kreeg ik
van een vriendin de tip om de lap nogmaals gewoon in de wasmachine
te wassen, met vloeibaar wasmiddel op 30 graden, en ja, hoor: het is
helemaal goed gekomen met de lap en de kleur past nu prachtig bij de
ondergrondstof:

Ik heb er verder nog niet zo veel aan gedaan. Ik ben zo iemand (noem
het gerust toch maar een pietlut), die eerst lang over een project
nadenkt, het moet als het ware een beetje indalen, net als bij een
bevalling. Hoe ga ik het doen? Wat wil ik? Welke werkvolgorde?
En bij dit project had ik een beetje een dubbel gevoel. Aan de ene
kant zijn het prachtige kleuren en heel mooie stoffen, eigenlijk
helemaal mijn smaak. Aan de andere kant wil ik er ook wat persoon-
lijks aan toevoegen, iets, dat het toch "mijn" quilt gaat maken.
Maar de stof met de bloemen, die moet er echt in, want die vind ik
zo mooi, en ook die randstof, en ook die.. en die.. en die...
Ik heb besloten om toch maar zoveel mogelijk te gaan werken met
de lapjes uit het pakket, omdat ze zo mooi zijn. Dus het persoonlijke
zal gaan komen uit het enigszins "ver-persoonlijken" van het
ontwerp. En als eerste heb ik een ander vaasje getekend. Mijn eigen
sierlijke, bolle vaasje, met mooie greepjes:

Hiermee ga ik als eerste aan de slag, met gebruik van de pakket-
stofjes en hier en daar een lapje uit de eigen voorraad.
Maar eerst ga ik even aan de slag voor dit goede doel, want ik vind
dit een heel mooi initiatief (en een beetje ervaringsdeskundige, want
mijn eerste baantje, heel lang geleden, was op de kinderafdeling van
een ziekenhuis). Doen jullie ook mee?