Pronken met andermans veren

Het wordt echt weer eens hoog tijd voor een blogje, want ik zie tot
mijn schaamte, dat het al weer 3 weken geleden is....
Maar er is echt niet zoveel spannends te melden, want ik besteed
op dit moment veel uurtjes aan het haken van het babydekentje.

Om op tijd klaar te zijn voor de komst van onze kleinzoon, heb ik uit-
gerekend, dat ik per week minstens 10 cm moet haken, en dat is best
veel, met 126 steken op een rij. Had mijn dochter nu maar een wieg-
maatje gewild, dan was ik misschien al klaar geweest...
Maar het is wel heel erg leuk om te doen en ik vind het resultaat ook
prachtig worden, kijk maar even van dichtbij (en mijn dochter weet
niet eens, dat ik een blog heb, dus het blijft een verrassing):

Natuurlijk haak ik niet alleen maar, want helemaal niet met lapjes in de
weer zijn, dat kan ik nu eenmaal niet. Naast mijn Civil War Bride ben ik
ook aan een ander, tamelijk prestigieus project begonnen, maar daarvan
laat ik volgende week de eerste foto's zien, omdat het nu nog te veel in
de voorbereidingsfase zit...

Wat ik wel kan, dat is pronken met andermans veren! Want het is voor
de quilters onder jullie misschien best leuk om te zien, waarmee de
dames van de Applicatie-Bee bezig zijn.
Zoals hier de prachtige top van Leanne's House van Anja:

En Janny werkt gestadig verder aan haar mandjes uit het boek "When
the Cold Wind Blows" van de dames van Blackbird Designs:

Ingrid (die niet bij de Bee is, maar in de winkel werkt) showde haar
indrukwekkende klaprozenquilt-in-wording:

En Ria kan (naast heel mooi patchen en appliceren) ook de fraaiste
dingen maken met de borduurmodule van haar Bernina-830.
Zoals deze omslag voor een map, met een driedimensionale iris:

En deze tas is ook van haar:

Iedereen alvast een heel fijn weekend gewenst! Het wordt hopelijk een
weekend met heel veel steekjes, zodat ik volgende week wat heb om te
laten zien. En we gaan ook een klein feestje vieren, met koffie-met-taart,
want mijn jongste DD heeft gisteren eindelijk haar rijbewijs gehaald en
is daar terecht heel erg blij mee, want het was al de 4e keer, dat ze het
examen deed en de wanhoop sloeg al toe.
En zaterdag heb ik een spannend uitje voor de boeg, want het nieuwe
vriendje van deze zelfde dochter woont in Goirle, en daar ga ik heen,
en laat dat nou heel dicht bij Tilburg liggen, waar een quiltwinkel is,
waar ik nog nooit ben geweest... 

Ik kan beginnen!

Ik kan beginnen, want de wol is binnen....
En het is prachtig, zacht en mooi en lief:

De kleurtjes gekozen na voorzichtig informeren bij mijn dochter. Het zijn
uiteindelijk deze 3 kleuren geworden, dus wit, lichtgrijs en ijsblauw. En
het wordt een gehaakte ripple-blanket voor ons kleinzoontje, dat als
alles goed gaat in de eerste week van oktober wordt geboren. Dus Floor
krijgt een klein babybroertje, en ik heb hem al in actie mogen zien,
omdat ik meemocht voor de 20-weken echo. Wat een bijzondere en
ontroerende ervaring! Heel beweeglijk, helemaal compleet en duidelijk
een jongetje...

Verder is het hier heel erg rustig op handwerk-gebied, want met dit mooie
weer wordt er hier volop gewerkt aan de tuin, en al die mannen hebben
 heel wat eten en vooral drinken nodig, want de tegels wegen maar liefst
45 kilo per stuk.

De bestrating ligt er al voor een heel groot deel in:

Maar er moet nog veel meer gebeuren.

De muur op de foto hierboven is eigenlijk mijn "doorn-in-het-oog".
Het is de zijgevel van onze achterburen, aan de onderkant nog wel aardig,
met gemetselde steentjes, maar daarboven, nog net te zien in de linker-
bovenhoek, een (echt niet mooie) kleur fel zeegroen. Wij kijken hierop
vanuit ons terras, woonkamer en eethoek en eigenlijk is dit de reden,
waarom ik heel graag wil verhuizen, maar ja, de huizenmarktcrisis
gooit flink roet in het eten. Ik blijf voorlopig maar even verder
dromen van een lief, klein huisje, ergens hier in de polder van de
Hoeksche Waard.
Maar de bedoeling is nu, dat voor deze muur DH een soort over-
kapping-met-berging gaat maken, van hout, waar ik straks heerlijk
kan gaan zitten quilten. Ik hoop, dat dat deze zomer nog gaat lukken!

Na het bestraten zijn eerst de borders aan de beurt, want met dit
warme weer probeer ik zoveel mogelijk van de planten, die in
afwachting van de nieuwe borders even tussen andere planten zijn
geparkeerd, in leven te houden met regelmatige bakken water.
Kijk, hoe zwaar mijn Annabelle's het hebben:

De enige, die van de huidige situatie geniet, is Lotus. Zij denkt, dat wij
speciaal voor haar een klein strandje hebben aangelegd, waarin ze heerlijk
kuilen kan graven. Van haar mag het best zo blijven!

Druifjes

Het is wat druk hier in huis de laatste tijd en een tikje onrustig. Zoon en jongste
dochter hebben allebei "aanhang" en die gebruiken dit huis graag als een soort
hangplek, zeker in de lange, vrije weekenden, die we gehad hebben. Maar ik
probeer wel degelijk elke dag wat steekjes te doen, anders word ik een beetje
humeurig, zonder dat dagelijkse rustpunt. Die "aanhang" bekeek het eerst met
enige verbazing, maar zijn er inmiddels aan gewend, die "schoonmoeder"
(misschien dan, ooit....) met die gekke naald-en-draad hobby.

En dan is het resultaat na het Pinksterweekend, dat blok 4 helemaal af is:

Helaas zijn de kleuren op de foto niet zo helder als in het echt, maar ik
wilde de foto echt vandaag maken, en het weer buiten werkte niet echt
mee. Het is een wat rustiger-van-kleur blok dan de vorige, maar ik denk,
dat het in het geheel van alle blokken best mooi zal staan.

De druifjes waren flink wat werk, temeer, omdat ik de steeltjes niet
heb geborduurd, maar ook geappliceerd.
De vogel staat op het patroon met het kopje naar beneden. Dat vond ik
een beetje merkwaardig. Dus heb ik de vogel gedraaid. Gevolg was,
dat hij niet meer paste in het blok. Daarom heb ik hem maar opnieuw
getekend, ietsje kleiner, ietsje sierlijker en met een open snaveltje en
ik heb een baby-druifje toegevoegd, wat nog een hele uitdaging was,
want al mijn druifjes zijn opgevuld, zodat ze straks mooi bol in de
quilt zullen liggen.

Ik ben nog elke dag blij, dat ik heb leren appliceren bij Ted Storm! Er
zijn weinig appliceer-uitdagingen, die ik nog uit de weg zal gaan, en
het beheersen van de techniek zorgt er (bij mij in ieder geval) voor, dat
ik er een hoop plezier aan beleef.
Over uitdagingen gesproken. Dit is eigenlijk een veel grotere dan het
appliceren van druifjes:

Haken! Ik heb een proeflapje gehaakt voor zo'n geweldige  "ripple-blanket",
zoals zij die ook aan het maken is. Echt prachtig! Maar zoals vaak is het
bedrieglijk eenvoudig, met de nadruk op bedrieglijk. Het viel nog niet mee,
maar ik ben dan ook niet zo'n haak-expert. Gelukkig heb ik het nu onder de
knie en kan ik misschien deze week nog aan het echte werk eraan beginnen,
want het gaat een lief babydekentje worden voor het nieuwe kleinkindje.
En nog 2 daagjes wachten, dan weet ik, welke kleurtjes het moeten gaan
worden...

En als klein tussendoortje heb ik een lief, mollig konijntje geborduurd, dat
nog een aantal randjes moet krijgen en wat daarna een schattig, klein
tasje wordt:

Normaal gesproken zul je mij niet zo vaak horen over het weer. Het komt
toch zoals het komt. Maar nu ben ik er klaar mee, en dat heeft de volgende
reden:

Onze tuin ligt helemaal overhoop, in afwachting van nieuwe bestrating, en
dat kan alleen met droog weer. Het is een troosteloze modderpoel inmiddels,
en het zou zo fijn zijn als het snel zou kunnen worden afgemaakt.
En wat te denken van de reactie van Lotus, als je vraagt of ze meegaat een
plasje doen? Ze heeft al lang gezien, dat het regent, kijk maar:

Maar elk nadeel heeft z'n voordeel. Het is super-quiltweer! Geniet ervan.

Warme Featherweight Dag

Ik zit nog na te genieten van de Featherweight Dag gisteren, bij
Atelier Bep.
Het was een heerlijk, "warm" dagje, en dan bedoel ik niet alleen het
zalige zonnetje, waardoor er volop kon worden genoten in de
prachtige tuin van Bep, maar ook de "warme" contacten met de
andere liefhebsters van deze kleine naaimachientjes, en vooral de
warme en hartelijke ontvangst van Bep en haar dochters, die
hielpen met de "catering". We zijn echt in de watten gelegd, vanaf
de ontvangst met koffie-met-taart, het geweldig leuke pakketje voor
het te maken project, de verrukkelijke soep-met-brood tot het laatste
kopje koffie voordat we naar huis gingen.
Het was ook leuk kennis te maken met een paar andere bekende
blogsters, die spontaan langs kwamen: Tertia, Ineke en Wietske met
haar man, die er zelfs al een reis naar Groningen op hadden zitten,
maar graag nog even langskwamen.

Helaas zijn mijn foto's van de Singertjes binnen te donker om goed
te kunnen publiceren, maar gelukkig staat er bij haarzelf wel een
uitgebreide foto-reportage op haar blog.
Deze is een beetje donker, maar omdat het zo'n mooi wit machientje
is, toch een Featherweight-foto:

Dankzij het mooie weer werd de "show and tell" buiten gehouden, en wat
een prachtige werkstukken kwamen er voorbij. Ik ken niet de namen van
alle maaksters, maar verbaas je over zoveel creativiteit:

En dit zijn er dan nog maar een paar....
En over creativiteit gesproken: we zijn natuurlijk bezig geweest op onze
machientjes en na een paar uurtjes was het resultaat een schattig beursje,
dat sluit met een knipje:

(links op de foto die van mij, rechts die van Debby, in dezelfde kleurtjes, maar
net andersom verwerkt!  Ik heb maar gelijk nog zo'n knip-sluiting meegenomen,
en dat is maar goed ook, want mijn jongste dochter vond het zo leuk, dat ze
er ook eentje wil, in het roze...)

Natuurlijk hebben we nog een bezoekje gebracht aan het winkeltje van Bep,

hebben we nog even geknuffeld met hen

(want je mist toch een beetje je eigen hondje) en hebben we nog een laatste
kopje koffie gedronken met uitzicht op dit prachtige plekje-aan-de-vijver

en zijn we de (lange) weg huiswaarts gegaan.
Het was een heerlijk dagje met een "warm gevoel", waar ik nog lang van
zal nagenieten, en dat zeker voor herhaling vatbaar is!

Voorbereidingen van allerlei soort

Al weer een tijdje geleden, dat ik hier een blogje plaatste. Soms is er
gewoon niet zoveel te vertellen, terwijl er hier toch van alles gebeurt,
maar wel allemaal in de voorbereidingsfase.

Wat helemaal klaar staat, is mijn Singertje:

 Zij (ze is natuurlijk vrouwelijk!) is gisteren helemaal nagekeken en van
verse olie voorzien door een lieve vriendin, die er veel verstand van heeft.
Het was dan ook wel nodig, want ze heeft veel te lang stil gestaan, omdat
ik de laatste tijd eigenlijk alleen maar werkjes doe met de hand. Maar
er gaat nu verandering in komen, want a.s. zondag ga ik samen met Debby
naar Atelier Bep om mee te doen aan de 3e Singertjesdag, wat voor mij
dus de eerste keer wordt. Ik heb er reuze zin in, al die schattige machientjes
straks bij elkaar, en natuurlijk in de gastvrije omgeving van het Atelier van
Bep!
Die twee schattige naaimachientjes rechts op de foto kreeg ik van mijn
jongste dochter, en zijn eigenlijk kaarsjes. Nou, die worden natuurlijk
niet aangestoken!

Verder gebeuren hier voorbereidingen van meer persoonlijke aard.
Zoals Floor, die hier hard aan het oefenen is:

Floor oefent alvast haar rol als grote zus met de pop, als voorbereiding
op de komst van haar zusje of broertje in de eerste week van oktober.
Dus: ik word voor de tweede keer oma! Ik was nog maar net gewend
aan de eerste keer, want dat "oma" klinkt nog steeds erg oud en on-
wennig, maar het is wel een eretitel en ook eigenlijk best een zegen
om jong oma te worden, kunnen we nog lekker samen op de schommel
of gek doen! We kijken er naar uit, Floor en ik!

Lotus heeft zo haar eigen voorbereidingen op het zomerseizoen.
Ze is een paar keer meegeweest naar het strand, waar ze helemaal uit
haar bolletje gaat, en nu probeert ze of ze steeds verder het water in
kan, als voorbereiding op de echt warme zomerdagen, die ongetwijfeld
nog gaan komen:

En verder is blok 4 van het Oorlogsbruidje helemaal voorbereid en kan
het appliceren beginnen:

Een leuk blok om te maken, met al die paarse druifjes, dat was weer
even wat anders dan alle blaadjes uit de vorige blokken:

Iedereen een heel fijn en zonnig weekend gewenst! Ik ga ervan genieten,
met eerst morgen de Applicatie-Bee en zondag de Singertjesdag, het
kan niet beter!

HET is er!

Ik heb HET binnen! Al vanaf vorig jaar keek ik ernaar uit, het langverwachte
boek van Di Ford, "Primarily Quilts" en ik heb het sinds gisteren in huis!

Natuurlijk had ik er heel hoge verwachtingen van.... Maar het boek overtreft
zelfs mijn verwachtingen, zo geweldig! En zo helemaal mijn smaak.
Ik kende natuurlijk de quilts van Di Ford, haar klassieke stijl, verrassend
kleurgebruik, en in dit boek geeft zij heel veel tips over haar werkwijze,
maar bovenal, 16 (!) van haar projecten worden erin beschreven. En ik
vind ze alle 16 even mooi, zou niet weten welke ik eerst zou willen maken.
Deze misschien:

Of toch liever deze:

(die al heel lang op de WIM-metjes lijst staat).

Gelukkig ga ik dit weekend een paar dagen naar een huisje aan het
Veluwemeer (nee, heren van het inbrekersgilde: mijn (karate)zoon
is gewoon thuis, U bent gewaarschuwd!) en het boek gaat mee, kan
ik er het hele weekend heerlijk in lezen en mijmeren over de quilts,
voor ooit....
Kortom, een echte aanrader voor als je van tijdloos klassieke quilts
houdt!

Daar komt de bruid....

Het is gelukt! Weliswaar in een trager tempo dan normaal, omdat ik
weer eens geplaagd word door een verkoudheid met hardnekkige
hoestbuien (zou het misschien tijd worden voor voorjaar?), waarvoor
ik nu medicijnen slik, waar ik een beetje "zweverig" van word (dat is
een vreemde ervaring, want normaal gesproken sta ik altijd keurig met
twee beentjes op de grond). Maar ze is helemaal klaar,
het Oorlogsbruidje:

En wat een feest was het om dit blok te maken! De allermooiste lapjes
uitkiezen voor haar feestelijkste jurk (al was het natuurlijk niet echt
een bruidsjurk, want waarschijnlijk is het altaar nooit bereikt), maar
deftig is ze wel. Beetje frivool ook, met haar "directoire", die onder
haar rok uitpiept.

Ik heb haar gezichtje maar een beetje "neutraal" gehouden van uit-
drukking, dan is het aan de toeschouwer om te fantaseren of ze
vrolijk of triest is, of de ene dag vrolijk en de andere wat meer
melancholiek. Ze is in ieder geval dol op kersjes (en ik ook, om
ze te maken dan...).

En op appeltjes, en bloemen:

De appels in de oorspronkelijke quilt zijn symbolen van vrede en
vruchtbaarheid. De grote hoeveelheid bloemen in de quilt staat voor
overvloed en rijkdom. In ieder geval allemaal symbolen, die zo passend
zijn voor een bruidsquilt.
Inmiddels ben ik begonnen aan het volgende blok, dat ook weer vol zit
met fruit, in de vorm van druiven!

Verder had ik afgelopen weekend op zaterdag weer Applicatie-Bee.
En daar had Petra deze beauty van een quilt meegenomen:

Een Baltimore met prachtig gedetailleerd werk, waaronder drie-
dimensionaal en fantastisch borduurwerk! Echt een kunstwerk.
Niet te geloven, dat deze quilt nog steeds een UFO is, die al sinds
1999 in haar kast ligt te wachten op de laatste afwerking. Ik hoop,
dat ik haar snel helemaal-af kan laten zien, want dat verdient deze
quilt echt!

Op zondag bracht ik een kort bezoek aan de beurs in Rijswijk en
gelukkig wilde DH met mij mee deze keer, omdat ik door de
medicijnkuur even geen auto mag rijden. We hebben er een
gezellig dagje van gemaakt, maar veel te weinig foto's gemaakt.
Het allermooist vond ik de antieke quilts uit de verzameling van
Dorry, waarvan dit een lone-star is, die niet is gequilt, maar geknoopt,
en daardoor zo leuk om te zien:

De expositie "Building houses from scraps" was ook geweldig. Wat een
monnikenwerk moet het zijn geweest om zoveel huisjes aan elkaar te
zetten:

Willen jullie een prachtige foto-impressie zien van de Patchwork- en
Quiltdagen in Rijswijk, dan is het beslist de moeite waard om het
blog van Lida te bezoeken. Zij heeft heel veel en heel erg mooie
foto's van de beurs op haar blog gepubliceerd, daar kan ik beslist
een voorbeeld aan nemen!